Homoseksualiteit in West-Afrika

Naar aanleiding van de net goedgekeurde wet in Frankrijk, is het de voorbije weken ook in Senegal hot topic geweest: het homohuwelijk. Een liefdesrelatie tussen mensen met hetzelfde geslacht mag dan wel niet maatschappelijk geaccepteerd zijn, in West-Afrika is het gespreksonderwerp geen taboe. Meerdere Senegalezen en Mauritanen spraken me er spontaan over aan en vroegen er mijn mening over. 

Afrikanen stellen dat homoseksualiteit niets te maken heeft met mensen rechten,
ze vinden het pervers.

In Senegal is een homoseksuele relatie, net zoals in vele andere West-Afrikaanse landen, strafbaar. In Mauritanië staat er zelfs de doodstraf op, al is zulk vonnis nog nooit uitgesproken. Maar hoe de overheid erop reageert, loopt echter niet gelijk met wat de doorsnee Senegalees erover denkt. De meningen zijn vrij verdeeld, al gaat geen van hen ermee akkoord dat er iets als een homohuwelijk word goedgekeurd. Allen zijn ze ervan overtuigd dat het niet strookt met hun religie, zowel Islam als Katholicisme. Men zegt dat God de mens naar man of vrouw geeft geschapen met de bedoeling zich voort te planten. Een vruchteloze relatie aangaan met iemand van hetzelfde geslacht is dus iets tegen Zijn wil.

“Hoe kunnen twee mannen nu…” reageerde er eentje met de nodige gebaren. Een huwelijk tussen man en vrouw wordt hier ook voltrokken met een nageslacht als doel. Liefde komt pas op de tweede plaats – al verandert die gewoonte duidelijk in Dakar. Hoe dan ook, een familie is hier in Afrika iets heiligs.

Ook beschouwen ze homoseksualiteit als pervers en geloven dat God hen zal straffen als ze dit openlijk toelaten. De voornaamste tegenargumenten zijn dus gebaseerd op religie. Ook al gaat het over een staatshuwelijk en mogen in een lekenstaat als Senegal religie en staatszaken niet overlappen.

Bovendien wordt gedacht dat holebi's in aantal toenemen en één homo een heleboel jongeren kan overhalen zijn voorbeeld te volgen. Ze menen dat het mogelijk is dat, eenmaal holibi’s aanvaard in de samenleving, binnen de kortste tijd iedereen overschakelt op homofilie. En zo zijn de heteroseksuelen en daarmee het voortbestaan van de mens in gevaar. Het gaat dus om overleven, kan ik eruit opmaken; een nogal Darwinistische opvatting.

Gelukkig bekeek eentje het van een andere kant: “Ik ben tegen homoseksualiteit want dat draagt niet bij aan de reproductie van het menselijk geslacht maar het is niet aan mij om daarover te oordelen. God draagt ons zelf op om enkel te oordelen als het over onze eigen persoonlijke zaken gaat. Ik heb zelf teveel om aan te werken om ook nog eens rechter voor anderen te gaan spelen.”

Geen van hen met wie ik sprak, zag geweld tegen holibi’s als oplossing. De meesten konden er wel mee omgaan als het maar achter gesloten deuren gebeurt. De vraag hoe ze zouden reageren als iemand uit hun familie zich out, beantwoorden ze met: “Dat zal nooit gebeuren, wij worden goed opgevoed.”

Homoseksualiteit wordt dus nog steeds niet helemaal begrepen en beschouwd als een soort slecht, ongehoord gedrag wat men kan afleren. Het is alleszins positief dat het onderwerp niet naar de taboesfeer verschuift. Zo wordt er tijdens het voeren van het debat met verschillende partijen, nog veel geluisterd, bijgeleerd. Maar voorstanders mogen niet vergeten de standpunten van contra's ook te begrijpen.

Hier zijn de meeste Senegalezen het mee eens

Dit zal dus nog niet mogelijk zijn in Senegal