Op de thee bij de Moren

Het wordt haast een gewoonte maar de voorbije drie weken, bovendien de, op twee na, laatste van mijn verblijf in Afrika, heb ik opnieuw mijn dagen gesleten buiten de grenzen van Senegal. Mijn curiositeit naar de Arabische wereld bracht me naar de Islamitische Republiek Mauritanië. Ik zou de reis alleen maken, met een beperkt budget en bij gebrek aan voorbereiding, rekenend op het toeval. Ik had immers maar enkele dagen voor mijn vertrek pas echt beslist mijn rugzak weer te pakken. Reizen in Mauritanië wordt immers, zoals alle buurlanden van Senegal, afgeraden; laat staan alleen reizen. Maar de ervaring in Mali zei me dat men die raad (van het ministerie van buitenlandse zaken) wel met een korrel zout mag nemen, al is de nodige voorzichtigheid niet na te laten. Uiteindelijk werd het mijn beste reiservaring tot nu toe en verbaas ik me er nog steeds over zoveel geluk te hebben gehad. Aan een verslag wordt gewerkt. De foto's staan nu reeds online. Je kan ze bekijken via deze link.

Waar je ook terecht komt,  een vriendelijke uitnodiging om
mee met de locals thee te drinken hoef je niet af te staan.