L’auberge Sénégalais

In de diavoorstelling van 'A Day in a Life' (vorig berichtje) kon je al een blik opvangen van m’n kamer. Dit is niet de woon- en slaapkamer die ik in den beginne had bij Mame en Njaye, m’n oorspronkelijk gastgezin. In januari veranderde ik van onderkomen omdat Mame me nogal onder druk zette om meer huur te betalen. De reden hiervoor: ik gebruikte één enkele keer haar gasvuur en bewaarde wel eens eten in haar koelkast. Ik zag er niets in om nog zes maanden bij een gezin te verblijven waar ik niet meer zozeer welkom ben omdat ik, volgens de gastvrouw, te weinig huur betaal. Tot zover de Senegalese teranga of gastvrijheid... Toen ik hoorde dat er elders een kamer beschikbaar was, bevestigde ik meteen dat ik daar m’n intrek zou nemen.
Nu huur ik een kamer in een appartementje van een andere familie. Zij verhuren slaapkamers aan zowel eigen familieleden als gewone huurders zoals ik. Zo wonen er nog een visser, een Nigeriaanse kok en een brandweerman. 's Avonds of overdag zitten we soms met z'n allen op het dak van het appartement en luister ik naar hun boeiende verhalen en discussies over voetbal en politiek. 

Ik heb het wel naar m'n zin in m'n nieuwe stek. 'A l'aise' dus.

Die 'Leffes' hoeven gelukkig niet in de koelkast te staan...