De eilanden aan de kaap

Cap Vert, het schiereiland waarop dakar gesticht werd, is het meest westlijke punt (of kaap) van het Afrikaanse continent. Dat maakt de hoofdstad het kruispunt tussen Afrika en het Westen en daardoor ook het politieke, economische en culturele centrum van West-Afrika. Dit is echter iet altijd zo geweest. In het begin van de kolonisatie, lang, lang geleden (15de eeuw), bleef Dakar een klein vissersdorpje zonder enig belang dat moest onderdoen voor een koloniale nederzetting op één van de vier eilanden rondom de kaap.

En over die eilanden wil ik het toch even hebben:

Ile de Gorée, het slaveneiland

De Portugezen zetten hier in het midden van de 15de eeuw voet aan wal en bouwden er een nederzetting. Geen slechte keuze want île de Gorée zou uitgroeien tot één van de grote handelscentra met Europa. Onder andere de slavenhandelaars zouden er gouden zaken doen. Het eiland werd dan ook fel betwist door andere naties zoals Nederland en Frankrijk.
Al heeft Gorée door de tand des tijds veel van zijn pracht verloren, is het nog steeds de moeite waard om door de smalle steegjes tussen de kleurrijke huizen te wandelen. Het deed me wat denken aan scènes uit The pirates of the Caribean. Captain Jack Sparrow zou er zo kunnen aanmeren. Een 'bottle of rum' op één van de vele terrasjes aan de baai zou misschien wel iets voor hem zijn geweest. Dankzij zijn historische waarde is île de Gorée uitgeroepen tot Unesco-werelderfgoed.
We bezochten er het 'Maison des esclaves' waar we een kleine rondleiding kregen van een nogal amateuristsche gids. Hij vertelde ons wat meer over de behandeling van de slaven in dit slavenhuis vooraleer ze werden overgescheept naar de Nieuwe Wereld. Je wordt er met heel wat geconfronteerd.
Achteraf wachtten wij op het strand op onze overzetboot. Deze ging daarentegen niet naar Amerika maar bracht ons weer veilig naar de haven van Dakar.

op de veerboot naar île de Gorée

de smalle pittoreske straatjes

het slavenhuis

Ile de la Madeleine, slangen en boababs

Op dit eiland woont niemand behalve de vogels en andere diertjes die van dit natuurreservaat hun (tijdelijk) thuis hebben gemaakt. Om de stadsdrukte maar weer eens te ontvluchten, namen we in een weekend de pirogue naar dit reservaat. We meerden aan in een baai waar je in prachtig helderblauw water kon baden. Na een kleien verkenningstocht, hielden we een picknick onder één van de typische baobabs tussen het dicht struikgewas. Achteraf namen we een duik.

Ooit leefde hier een Franse sergeant die naar het eiland verbannen werd. De ruïnes van zijn huisje kan je er nog zien. Deze soldaat heette 'Sarpan' en men had het dan ook vaak over 'île de Sarpan'. Later werd deze tweede naam van eiland verkeerdelijk begrepen als 'île aux Serpents'. Er zijn dus echter geen  slangen te zien maar een paradijs als de tuin van Eden was het me er wel.



 

Ile de Ngor, voor mensen met geld

 

Voor de kust van de gelijknamige wijk, ligt île de Ngor. Dit eiland is grotendeels bebouwd met villa's van de Senegalese jetset waaronder de beroemde artiest (en nu minister van cultuur) Youssou N'Dour.

Ook France Gall en Peter Gabriel hebben er een buitenverblijf. Na een korte wandeling langs de rotsachtige kust en de klippen van het eiland hebben we er een namiddagje gezwommen en in ligstoelen geluierd.

   
   

     

Ile de Yoff, geiten en geesten

Ook Yoff heeft zijn bescheiden eilandje. Maar net als île de la Madeleine is het onbewoond. Niet omdat het een beschermd reservaat is maar aangezien men gelooft dat er geesten ronddwalen. De vele geiten die er grazen, trekken zich alleszins niet veel aan van deze onzichtbare eilandbewoners.