On a partagé le monde

Zoals ik al enkele keren vermeld heb, leven in Senegal verschillende bevolkingsgroepen. In het binnenland zijn ze meer verdeeld onder de regio's: de Wolof in het Noorden en Centraal-Senegal, de Soninké in het Noord-Oosten, de Mandingo het Zuid-Oosten, de Sérèr in het Zuid-Westen en de Diola en Peul in het Zuiden. En dan zijn er nog de Toucouleur, de Bambara en de Lebou (Yoff was oorspronkelijk een Lebou-vissersdorp). Wat religie betreft, leven in het noordelijke deel overwegend moslims en vind je meer katholieken en animisten naarmate je zuidelijker trekt. In Dakar kom je mensen tegen van alle windstreken. De hoofdstad is dus een miniatuurversie van het hele land waar je een pintje kan drinken met een katholieke Diola, van een goed gesuikerde thee kan nippen met een islamitische Wolof of een traditioneel dansspektakel kan bijwonen van de Sérèr. De reden van die mix van culturen in één land ligt niet grotendeels aan immigratie maar hebben ze aan de Europeanen te danken. Toen het Afrikaanse continent onder de Europese grootmachten werd verdeeld, is er alles behalve rekening gehouden met etniciteit. Tot op de dag van vandaag zorgt dit in heel Afrika voor problemen. Vele volkeren weigeren nog samen te leven met ander bevolkingsgroepen in éénzelfde land. Ze eisen hun onafhankelijkheid en deinzen er niet voor terug om daarvoor geweld te gebruiken. Dit gebeurde ook in Senegal, meer bepaald in de regio Casamance. De gevolgen van de spanningen daar hebben we zelf wat kunnen ondervinden. Maar daarover later meer uitleg.

De volgende reggae-artiest uit Ivoorkust zingt over de kolonisatie van Afrika. Zijn artiestennaam is Tiken Jah Fakoly en hij is vrij populair in Senegal. Ik leerde zijn muziek kennen via Samba, een ex-talibé die in het projectgebouw woont. De traditionele Senegalese muziek, met al te veel percussie en hoge zangstemmen, spreekt me niet echt aan maar ze hebben duidelijk een goede smaak voor Reggae.